Back بطارية الفاناديوم Arabic Vanadium-redox-flow-celle Danish Vanadium-Redox-Akkumulator German Vanadium redox battery English Vanadia redoksa akumulatoro Esperanto Batería redox de vanadio Spanish باتری اکسایش کاهش وانادیومی Persian Batterie redox vanadium French Batterie redox al vanadio Italian レドックス・フロー電池 Japanese
| Vanadium-Redox-Accu | ||
|---|---|---|
| ||
| Specificaties | ||
| Energie/massa | 10–20 Wh/kg | |
| Energie/inhoud | 15–25 Wh/l | |
| Laad/ontlaadefficiëntie | 70-80[1] % | |
| Levensduur | 120–240 maanden | |
| Aantal laadcycli | >10.000 | |
| Bronspanning | 1,15–1,55 V | |
De vanadium-redox-accumulator is een oplaadbare uitvoering van een vloeistofaccumulator. Omdat hij met één vanadium-redox-paar per halve cel werkt, wordt het probleem van verontreiniging over en weer t.g.v. diffusie-effecten door het membraan verhinderd. Ofschoon de toepassing van vanadium-redox-paren in vloeistofaccumulatoren eerder reeds voorgesteld werd door Pissoort in 1933, door NASA-medewerkers en Pellegri en Spaziante in 1978, vond een succesvolle demonstratie en commerciële ontwikkeling eerst plaats in de jaren 80 van de 20e eeuw aan de Universiteit van Nieuw-Zuid-Wales door Maria Skyllas-Kazacos en haar medewerkers. De vanadium-redox-accumulator in zijn huidige vorm (met zwavelzuur-elektrolyten) werd in 1986 door de University of New South Wales in Australië gepatenteerd.
De vanadium-redox-accumulator benut de speciale eigenschap van vanadium, in oplossing vier verschillende oxidatietoestanden te kunnen aannemen, zodat in plaats van twee slechts één elektroactief element voor de accumulator nodig is. Het belangrijkste voordeel van de vanadium-redox-accumulator is, dat hij een bijna onbegrensde capaciteit kan leveren, want hij kan eenvoudig door het toepassen van grotere opslagtanks vergroot worden. De accumulator kan lange tijd compleet ontladen zijn, zonder dat daarbij geheugeneffecten optreden. Hij kan door uitwisseling van de elektrolyt snel weer geladen worden, als geen stroombron voorhanden is, om hem op te laden. Zelfs in het geval van een abusievelijk vermengen van de elektrolyt met de andere halve cel ontstaat geen permanente schade. De belangrijkste nadelen van de vanadium-redox-accumulatortechnologie zijn de nog slechte energie-volumeverhouding en het, in vergelijking met standaard accumulatoren, complexe systeem.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search